Yüzünü bırakmışsın

            baktığın aynalarda

Bu nasıl bir gitmektir kendini unutup

Bir hırçın ırmak mısın

            içinden şehir geçen

Köprüleri aşık eden, kanatlarından tutup

Bu nasıl bir gitmektir

            yatağını kurutup

Saçın tarumar olmuş

            ellerinde rüzgarın

Var mısın beni saran şu bahar kokusunda

Bir kuşun dermansız yükseklik korkusunda

Saçın kalsın sadece

            ellerinde rüzgarın

Kurduğum bir hayal var

Kendimden habersiz

Ne sen varsın ne de kavuşmak bir şeye

Öyle küçük bir hayal

Yaşarken ölmek sanki

Öyle ki senden ibaret bir ülkede gibiyim

Karanlık bir ormanım,

simsiyah bir gölgeyim

Baktığın camları ayna yapan kişiyim

Yüzünü bırak da git

            Baktığın aynalarda…