Kayıp Defter
Bize öğretilen düşmanlıkların, kavgaların, kinlerin prangasından ayaklarımızı kurtarmamız için kalemini bir anahtar gibi kullanmaya çalışıyordu.
Mecburiyet Caddesi
Husumetler, aşklar, kavgalar, nefretler, yas yerleri, halaylar, atılan göbekler, dökülen gözyaşları… Tefeciye kazandırıyor daima. Yürüdüğümüz kaldırımlar onun deposunda elektrik üreten bir koşu bandı gibi.
Lanetli Kelimeler Ülkesi
Gülmek de hiç hoş karşılanmıyormuş. Mutluluk bir bulaşıcı hastalık olarak kabul ediliyor, mutlu insanlar dağlarda, ormanlarda, mağaralarda kaçak ve sefil bir hayat yaşıyorlarmış. Mutlu
Taarruz
Dönsem sılam karanlık
Gitsem yolum uçurum
Durduğum yerde ha bire
Gök düşüyor üstüme
Dünyadan Haberiniz Yok
Birbirlerinin dilini bilmeyen sarışın küçük bir kız ve soluk benizli ihtiyar hem turne yaparlar hem de mesafe kat ederler. Elbette başlarına olmadık işler gelir.
Kayıktaki Adam
Asıldı küreklere…
Zaten gittiği yönde saatler de başkaydı.
Yürüyebildiği halde topraktan korkmak, yüzemediği halde suya güvenmek.
Son Yazılar
